Wiosenna impresja. Spring impression

Wiosenna Impresja i Rond(k)o Bagatela to dwie kompozycje przeznaczone na wiolonczelę i fortepian, które choć skontrastowane ze sobą posiadają podobną dynamikę i dramaturgię. Pierwszą z nich (Spring Impression) cechuje charakterystyczny triolowy motyw, który po przekształceniu nadaje utworowi charakter salonowego tanga. Kontrastująca część środkowa to śpiewny, liryczny temat grany przez wiolonczelę z towarzyszeniem motorycznego fortepianu. Po zagęszczeniu struktur rytmicznych i motywiki tej części, która doprowadza do kulminacji powraca pierwotny triolowy motyw, który na bazie ostinata (tanga habanery) zamierając stopniowo kończy powyższą kompozycję. Rond(k)o Bagatela to drugi utwór przeznaczony na wiolonczelę i fortepian, który w założeniu ma być kontrastującym do Impresji - nostalgicznej, przepełnionej impresjonistyczną nutką. Utrzymany rzeczywiście w formie małego ronda posiada żartobliwy i skoczny temat (refren) utrzymany w nieparzystym metrum, który przeplatany jest kupletami o charakterze kantylenowym. Charakterystycznym zabiegiem jest zastosowanie w utworze stałego, powtarzającego się łącznika, którego motywika i figury rytmiczne znajdują miejsce w materiale dźwiękowym następnych sekwencji utworu.