12. pułk ułanów Wielkopolskich

Major Mirosław Dziekoński wybitny oficer 12 Pułku Ułanów Podolskich z okresu międzywojennego i II wojny światowej, a po 1947 r. emigrant i biznesmen w Chile wystąpił do swoich kolegów w 1983 r. przy okazji kolejnego święta pułkowego z apelem pisania wspomnień. „Te wspomnienia – twierdził – dadzą barwę naszej historii, powiedzą o nas co robiliśmy, jakimi byliśmy, co myśleliśmy, jak reagowaliśmy w tym okresie naszego życia, tak ciekawym, jak też bolesnym naszej drogi do Niepodległej Polski. Zwracam się do Was z prośbą drodzy Podolacy piszcie Wasze wspomnienia do „Podolaka”. (…). To jest ważne dla następnych pokoleń, dla Waszych dzieci, wnuków, dla tych, którzy będą chcieli coś o nas wiedzieć, o Ułanach Podolskich, o Ułanach w ogóle, o naszej generacji. (….) Mam nadzieję, że moja prośba znajdzie echo wśród Was, że Ułani Podolscy nie przejdą tylko do historii, ale przetrwają do odzyskania niepodległości Kraju, nie w postaci liter, ale jako żywy obraz naszego pokolenia”. Apel majora Dziekońskiego odbił się odpowiednim rezonansem wśród jego towarzyszy broni i w „Komunikacie Informacyjnym 12 Pułku Ułanów Podolskich” – „Podolak” ukazało się wiele intersujących relacji. Były one zresztą obecne także we wcześniejszych numerach tego periodyku, a te bardziej obszerne zostały złożone w archiwum Koła Żołnierzy 12 Pułku Ułanów Podolskich. „Podolak” ukazywał się jednak w bardzo małym nakładzie i skierowany był tylko do żołnierzy pułku. Ukazanie ich dokonań szerszemu gronu odbiorców było i jest niemożliwe, gdyż w chwili obecnej czasopismo znajduje się w zbiorach nielicznych polskich bibliotek i do tego często na prawach egzemplarza archiwalnego. Aby przesłanie majora Dziekońskiego choć w pewnej mierze „przyoblec w ciało” i przybliżyć dzisiejszemu czytelnikowi obraz pokolenia „Żołnierzy Niepodległości”, Koło Żołnierzy 12 Pułku Ułanów Podolskich w Szczecinie, będące kontynuatorem działającego na wychodźstwie w latach 1947-1997 Koła Żołnierzy 12 Pułku Ułanów Podolskich, wystąpiło w porozumieniu z historykami wojskowości z inicjatywą ogłoszenia drukiem w formie książkowej najbardziej interesujących i dotąd mało znanych relacji, wspomnień i materiałów, które wyszły spod piórżołnierzy pułku.