2020

Zbigniew Machej, 2020:
2020 to czternasta książka poetycka Zbigniewa Macheja, na którą składają się ""Wiersze hybrydowe (z 2014 roku)"", w tym profetyczne w kontekście obecnej wojny ""Sonety hybrydowe i piekielne"", oraz poemat ""2020"", miesiąc po miesiącu opisujący pierwszy rok pandemii.

Zbigniew Machej (ur. 1958) - poeta oraz tłumacz literatury czeskiej i słowackiej. Ukończył polonistykę (1982) i religioznawstwo (1987) na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Pracował jako nauczyciel, niezależny dziennikarz, menedżer kultury i dyplomata (wicedyrektor Instytutu Polskiego w Pradze w latach 1991-1996 i 2000-2004 i dyrektor Instytutu Polskiego w Bratysławie w latach 2006-2010), a także jako wicedyrektor Międzynarodowego Funduszu Wyszehradzkiego w Bratysławie. Jako poeta debiutował w 1980 roku w ""Tygodniku Powszechnym"". Współpracował z ""bruLionem"", ""Krasnogrudą"", ""Literaturą na Świecie"", ""Europą"", ""Foyer"" i ""Przekrojem"". Jest laureatem nagrody krakowskiego kwartalnika ""Arka"" (1988), Nagrody Młodych im. St. Wyspiańskiego (1991) i Nagrody ""Literatury na Świecie"" (2017). Nominowany do Paszportu Polityki, a także do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius (2008), Nagrody Literackiej Gdynia (2008 i 2021) i Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego - Orfeusz (2015).