Stworzywszy człowieka, Bóg umieścił go w wyjątkowym, świętym miejscu w raju. Miał to być najlepszy plan na życie: życie w jedności z Bogiem. Egoistyczne pragnienie zrównania się ze Stwórcą doprowadziło jednak do grzechu pierworodnego, który to zerwał ludzką więź z Bogiem i zmusił człowieka do opuszczenia przeznaczonego mu wyjątkowego miejsca. Przez usta proroków Bóg zapraszał jednak człowieka do wspólnoty z Nim, posłał także Swojego Syna, który wybrał uczniów, aby kontynuowali oni dzieło przywracania ludzkości Bogu. Miejscem spotkania z Nim w wymiarze doczesnym jest świątynia zbudowana ze szlachetnych materiałów i Jemu poświęcona. Za to w wymiarze mistycznym świątynią świątyń jest katedra następcy św. Piotra, w której Chrystus objawia się jako Dobry Pasterz. Pan troszczy się o owce, uzdrawiając je swoją łaską i towarzysząc im przez całe życie, by nigdy nie poczuły się sierotami. Chrystus nieustannie powołuje człowieka do jedności z Nim, aby spotkać się w świętym miejscu. Pomimo ludzkich ułomności i grzechów On ciągle przebacza, ponieważ jest ludzkim Wspomożycielem uzdalniającym do prawdziwej miłości będącej warunkiem jedności z Bogiem i bliźnimi.
Płyta Adiutor ad locum sacrum vocat zawiera utwory, których teksty ukazują słuchaczowi Wspomożyciela zwołującego do świętego miejsca. Wybrane kompozycje z repertuaru gregoriańskiego prezentują rozmaite formy liturgiczno-muzyczne oraz style kompozycyjne, pochodzą także z różnych okresów historycznych. Interpretacja została oparta na pierwszych świadectwach spisanych: sanktgalleńskiej oraz metzeńskiej notacji adiastematycznej.
Ks. Mariusz Białkowski