Opis
Ewolucja ludzkiego układu nerwowego pozwoliła nam na wykonywanie skomplikowanych czynności fizycznych. Wciąż jednak nie wiemy, jak i dlaczego człowiek nabył zdolność abstrakcyjnego myślenia. Jedna z teorii sugeruje, że myślenie abstrakcyjne i konkretne opiera się na jednym mechanizmie, osadzonym w doświadczeniu fizycznym. Zadając postawione przez psychologa Daniela Casasanto pytanie „czy pojęcia abstrakcyjne są jak pióra dinozaurów”, zastanawiamy się nad tym, jakie procesy ewolucyjne doprowadziły do tego, że jesteśmy w stanie opisać nawet bardzo abstrakcyjne zagadnienia w odniesieniu do konkretnych zjawisk. Opisując świat, często posługujemy się przybliżeniami, metaforą czy analogią. Mówimy „zawrzeć myśl w słowach”, jak gdyby myśl była przedmiotem, który można schwytać w słowie-pojemniku. Teoria Metafory Pojęciowej posuwa się o krok dalej, mówiąc, że nie tylko mówimy o pojęciach abstrakcyjnych w kategoriach fizycznych, ale również myślimy w ten sposób. Teoria ta jednak została poddana surowej metodologicznej krytyce, związanej głównie z trudnością udowodnienia stawianych przez nią tez. Autorka książki proponuje nowe spojrzenie na poznawczą rolę metafor. Przedstawiając wyniki badań nad mową i gestem osób widzących, słabowidzących oraz niewidomych, dowodzi, że podstawy zrozumienia wielu pojęć abstrakcyjnych szukać można w doświadczeniu fizycznym.