Atlas EKG tom 2

Przed rokiem ukazały się „Zalecenia co do stosowania rozpoznań elektrokardiograficznych“ jako suplement Kardiologii Polskiej. Dużo osób zadało wówczas pytanie: a gdzie są zapisy EKG? W tamtej publikacji ich nie było — to miał być skondensowany dokument. Teraz pora na wersję ilustrowaną, czyli „Atlas EKG” przedstawiający przykłady rozpoznań w formie zapisów EKG. Staraliśmy się dobierać zapisy tak, aby jak najlepiej prezentowały zmiany EKG przy zachowaniu jak najlepszej jakości zapisów. O ile było to możliwe, wybieraliśmy zapisy 12-odprowadzeniowe. Trudno zliczyć, ile tysięcy elektrokardiogramów przejrzeliśmy. Jednak nawet w tak obszernej publikacji nie udało się przedstawić wszystkich zagadnień związanych z diagnostyką elektrokardiograficzną. Przykładowo, zapisy w ostrych zespołach wieńcowych lub zapisy stymulatorowe, aby pokazać pełny zakres zmian, wymagałyby po prostu oddzielnych atlasów. Z tego powodu podjęliśmy decyzję o kontynuacji „Atlasu EKG”, w której w kolejnych tomach będziemy się szerzej zajmować wybranymi problemami EKG, trzymając się zasady, aby zamieszczać jak najwięcej zapisów w skali 1:1. W stosunku do zeszłorocznego dokumentu zaszły niewielkie zmiany. Poprawiliśmy zaobserwowane błędy. Wprowadziliśmy nowy kod — „pauza” (nr 18). Wprowadziliśmy ostatnio opublikowane kryteria EKG do rozpoznawania poszerzenia prawej komory w ewolucjach z blokiem lewej odnogi pęczka Hisa. W przyszłości trzeba się liczyć z koniecznością aktualizacji kryteriów. „Atlas“ można traktować jako ilustrację „Zaleceń”, ale można również najpierw podjąć próbę samodzielnego opisania przedstawianych zapisów — zazwyczaj ich opis nie zamyka się tylko omawianym kodem rozpoznań. Zapisy główne prezentujące kody są w skali 1:1, aby ułatwić samodzielną pracę z nimi. To przecież w tej skali na co dzień opisywane są elektrokardiogramy, a każde przeskalowanie zamiast ułatwiać może utrudniać zrozumienie istoty problemu./... ze Wstępu