Avventura to po włosku przygoda. Włoska avventura brzmi bardzo podobnie
jak polska awantura, prawda? W języku polskim awantura znaczy: konflikt, kłót-nia, afera, skandal. Ale w dawnej polszczyźnie słowem awantura określano także przygodę, tyle że przygodę niezwykłą, dziwną, dramatyczną. Staropolskiej awan-turze było więc bardzo blisko do włoskiej avventury. Ta oscylacja znaczeń między tymi dwoma słowami, włoską avventurą i polską awanturą, ta ich – prawie – toż-samość, zawsze mnie fascynowała. A ponieważ historia, którą chcę wam opowie-dzieć, wydarzyła się we Włoszech, posłużę się słowem awantura, oznaczając nim niezwykłą, dziwną i dramatyczną przygodę – czerpiąc zarówno z włoskiej avventury, jak i z polskich znaczeń. To była doprawdy awanturnicza, głupia, chyba najgłupsza w moim życiu przygoda. Wywołałem powstanie okropnej afery. Spo-wodowałem skandal.