Opis
Mimo, że oba tytuły można wystawiać w teatrach, mają one charakter płaszczyzn tekstowych i czyta je się jak niezwykle gęstą znaczeniowo i emocjonalnie prozę, która działa jak narkotyk. Ich tematem jest ""pornografia"" wojny, śmierci i pieniądza. Jak wiele ofiar w tekstach Jelinek - duchy, upiory, samotni wędrowcy na bezdrożach, ofiary ""prywatnego faszyzmu"", którym odebrano godność, zabłąkani, obłąkani. Prywatna biografia uzyskuje wymiar uniwersalnej historii o wypędzeniach z domów i rodzin, o deportacjach z krajów, miast i ojczyzn, o wykluczeniu, o samotności - historii, w którą wpisana jest analiza struktur społecznych i mentalnych, stanowiących podstawę marginalizacji i izolacji poszczególnych ""niedopasowanych"" jednostek."" ze wstępu M. Szczepaniak