Teresa Grzywacz pisze wiersze klasyczne – sonety, wiersze białe, sylabiczne, wolne, a także utwory dla dzieci, satyryczne, limeryki, fraszki, aforyzmy, haiku, tanki, prozę poetycką oraz krótkie opowiadania.
Jej wiersze były dotąd publikowane w 25 antologiach krajowych i międzynarodowych, wydanych przez różne oficyny, w tym w trzech antologiach charytatywnych. Utwory autorki ukazywały się również w Tygodniku „Angora”, Miesięczniku Literackim „Akant” oraz w piśmie literacko-artystycznym „Bezkres”.
Haiku Teresy Grzywacz opublikowano m.in. w antologiach, almanachach pokonkursowych, w japońskim internetowym „Asahi Haikuist Network”, w japońskim magazynie klasycznego haiku „Kuzu”, w internetowym magazynie Polskiego Stowarzyszenia Haiku „Papierowy Żuraw”, w dwujęzycznym almanachu tegoż stowarzyszenia pt. „Ptaki wędrowne – Migratory Birds”, w serbskim czasopiśmie „Haiku Nowine”, w tygodniku „Angora”, a także w książce pt. „Od wschodu do zachodu. Wiersze Polaków z całego świata”, wydanej przez Wydawnictwo Świat Książki, oraz w nieregularniku kulturalnym „Kozirynek Nowy”.
Od kwietnia 2016 r. jest członkinią Polskiego Stowarzyszenia Haiku.
W 2024 r. wydała autorski tomik wierszy dla dzieci pt. „Magiczny świat dzieci” oraz tomik poetycki w wersji polsko-angielskiej pt. „Haiku. Uważność chwili”.
Wiersze pisze od wielu lat. Debiutowała w 1987 r. wierszem pt. „Jesień”, opublikowanym w miesięczniku społeczno-kulturalnym „Barwy”. W tym samym roku zdobyła I miejsce w konkursie poetyckim w Warszawie. Po dłuższej przerwie powróciła do pisania na emeryturze.
Interesuje się literaturą, Japonią, historią, polityką, filmem i muzyką.
Mieszka w Łukowie, gdzie tworzy.