Bo chcesz być

Gdyby ktoś mnie zapytał, czego się nauczyłam, to tego, że nie można odkładać życia na później. Bo to później może nie nadejść.
Wiesz, czym ty dla mnie jesteś? Oddechem. Myślami. Spełnionym marzeniem. Odbiciem w lustrze i każdą łzą, która spływa po mojej twarzy. Jesteś najcudowniejszym doświadczeniem, jakie przyszło mi przeżyć. Jesteś cudem, który stanął na mojej drodze. Jesteś moim snem i jawą. Śniadaniem, obiadem, kolacją. Jesteś moim wszystkim. Bo poza tobą nie mam na tym świecie nikogo. To zawsze byłeś ty.


I jak ktoś, kto cię kocha, mówi twoje imię, to ty czujesz się bardzo bezpiecznie przy takim ktosiu. A jak jesteś zmęczony, to się do niego uśmiechasz i przytulasz, i wtedy nie upadniesz.

Jeśli coś ma się wydarzyć, to się wydarzy. Nie zmuszaj życia do tego, aby Ci wiernie służyło i spełniało twoje zachcianki. Nie zawsze to, czego chcesz, jest tym, czego tak naprawdę potrzebujesz".


Czy da się wybaczyć komuś kto zdeptał nasze uczucia i sprawił, że czujemy się bezwartościowi?
Czy można zapomnieć o dawnych ranach i nauczyć się na nowo ufać?

Po stracie przyjaciółki Sylwii i dramatycznym rozstaniu z ukochanym mężczyzną- Damianem Weronika próbuje ułożyć swoją codzienność w nowym miejscu , otoczona nowymi ludźmi i odcięta od bolesnych wspomnień .
Dziewczyna wyjechała do Łodzi i choć znalazła pracę , umawia się na randki , a jej codzienność wydaje się całkiem spokojna i uporządkowana.
Werka może też liczyć na wsparcie swojej współlokatorki , Mileny.
Jednak żaden z nowo poznanych chłopaków nie jest NIM i gdy Nowacka traci posadę ,a z propozycją zatrudnienia zgłasza się do niej dyrektor liceum do którego niegdyś uczęszczała dopadają ją wątpliwości.
Jednak za radą Mili decyduje się wrócić w rodzinne strony.
A pierwszą osobą która staje na jej drodze jest Igor brat Damiana i Sylwii.
A to ledwie preludium do huśtawki emocjonalnej jaka czeka w tej niesamowicie pięknej historii.
Płakałam jak bóbr (znowu) , śmiałam się i kibicowałam bohaterom.
Werka bardzo się zmieniła, dojrzała i postawiła ukochanemu granice, które on nauczył się szanować.
Damian również nie jest już tym samym chłopakiem co dawniej.
Życie mocno go doświadczyło i choć teraz spotyka się z inną kobietą nadal nie potrafi wyrzucić Weroniki z umysłu i serca.
Stara się pokazać, że zasługuje na wybaczenie i nadal kocha. Szczerze. Bez upiększania.
Są autorki potrafiące malować obrazy za pomocą słów
Pani Iza jest jedną z nich.
Tu nic nie jest proste. Ani miłość ani tematy.
Problemy młodzieży, Żałoba, wykorzystanie czy niepełnosprawność często są tabu , lecz poruszą struny niejednej duszy.
To historia o nadziei, miłości, bólu i drugiej szansie napisana z niezwykłą czułością.
Polecam , kocham i kolejne tytuły biorę w ciemno.