Małe dziecko w zabawowy sposób poznaje różne stany emocjonalne: lęk, smutek, radość i uczy się odpowiedniego zachowania w różnych sytuacjach, a także ich nazywania. Po przeczytaniu książeczki należy zadawać maluchowi pytania typu: ""Dlaczego Bobik jest wesoły?"", ""Co martwi Olę?"", ""Co zrobić, żeby Bobik się nie bał?"". Jeśli dziecko nie potrafi odpowiedzieć na pytania, należy odczekać chwilę, a następnie wskazać odpowiedni rysunek i samemu odpowiedzieć krótkim zdaniem.
Historyjka została napisana prostym, zrozumiałym przez małego słuchacza językiem. Została wsparta skromnym materiałem ilustracyjnym, by nie rozpraszać uwagi małego dziecka. W tekście celowo nie użyto wyrazów z głoskami ""sz"", ""ż"", ""cz"", ""dż"" oraz ""r"", które zazwyczaj pojawiają się w mowie najpóźniej, tj. około 5.-6. roku życia. Niewykorzystane zostały również słowa z głoskami ""s"", ""z"", ""c"", ""dz"" oraz ""ś"", ""ź"", ""ć"", ""dź"", ponieważ niektóre dzieci wymawiają je nieprawidłowo, czyli z językiem wystającym z ust.