Człowiek pierwotny – nie wiedząc, skąd przybył oraz jaki jest cel i sens jego życia – kroczył swoją drogą w poszukiwaniu własnego poczucia bezpieczeństwa. Nie akceptując bezsensowności, starał się znaleźć swoje powiązanie z niezrozumiałymi, potężnie na niego oddziaływującymi zjawiskami przyrody, zdającymi się być czymś nadrzędnym nad człowiekiem – SIŁĄ WYŻSZĄ. Żeby tę SIŁĘ WYŻSZĄ zrozumieć, próbował komunikować się z nią. W ten sposób powstawały pierwsze religie i kapłani jako specjaliści od tej komunikacji drogą rytualnej obrzędowości, co z kolei dawało im mistyczną władzę nad społecznością.
Andrzej Niemojewski – pisarz i wolnomyśliciel okresu Młodej Polski – swoją pierwszą pracę astralistyczną „Bóg Jezus w świetle badań cudzych i własnych” opublikował w 1909 r. Astralistyka zajmowała się interpretacją zjawisk pierwotnych i starożytnych, uznając przy tym, że religia tych ludów wywodzi się z mitów astralnych.
Niemojewski podjął temat historyczności Chrystusa i wyraził przekonanie, że prawdziwym miejscem narodzin Jezusa jest „gwiaździste niebo”. Autor prowadził staranne porównawcze badania religii chrześcijańskiej. Nie kwestionował postaci Jezusa jako faktu historycznego, ale badał prawdomówność przekazu biblijnego, jego zgodność z innymi, sprawdzalnymi faktami historycznymi. Również zgodność Listów Apostolskich z Ewangeliami, a także podstawę wielu innych przekazów w tradycji chrześcijańskiej z prawdą faktografii historycznej. Z tych badań kształtował się obraz chrześcijańskich zapożyczeń z wcześniejszych kultur i kultów, które były wkomponowywane w ceremoniały i modlitwy chrześcijańskie, współtworząc dzisiejszą mistykę kościelną. Intencją autora nie było burzyć, obalać czy negować. Autor pracował z teksem w sposób naukowy: ukazywał i objaśniał bez zajmowania osobistego stanowiska ideologicznego. Badał, co było zapożyczeniem, a co – elementem autentycznej konstrukcji pierwotnej.
Książka „Bóg Jezus w świetle badań cudzych i własnych” jest adresowana do historyków religii, filozofów religii, osób o umysłach otwartych, intelektualnych poszukiwaczy, czytelników, którzy „lubią wiedzieć”.