Ignacy Szczepański – reżyser filmowy, scenarzysta, pisarz, malarz.
Autor scenariuszy i reżyser kilkudziesięciu filmów dokumentalnych i dokumentalnych fabularyzowanych, ważniejsze to: „Kapela Oświęcimska”, „Wieczysty wrot” (o Leopoldzie Buczkowskim, fabularyzowany), „100 razy głową w ściany czyli Kisiel”, „Tak się toczy moja myśl” (o ks. prof. Józefie Tischnerze), „Redaktor” (o Jerzym Giedroyciu), „Świat Luny” (o Julii Bristiger), „Teraz ujawniam podłogę” (o Edwardzie Krasińskim), „Obroty pamięci” (o Antonim Marianowiczu), „Minio” (o Januszu Minkiewiczu), „Dejmek”, „ZAiKS”, „Los nr 129912” (o Jerzym Voglu, najmłodszym wiekiem muzyku orkiestry w Auschwitz), „Trzeba uderzać we właściwe klawisze” (o Adamie Makowiczu), „Pamięć śladów” (fabularyzowany).
Autor i reżyser widowisk i spektakli, m.in. teatru TV: „Patrzyłem na Zachód w stronę Polski” (o oficerach zamordowanych w Katyniu).
Także autor: książek „Fomentum”, „Häftlingskapelle”, „Bohaterowie moich filmów. Spotkania”; esejów – jak jeden z pierwszych w Polsce o twórczości Williama S. Burroughsa „Rano może być mgła”; artykułów z historii kultury i o sztuce filmowej.
W latach 1966–2004 przewodniczący Sekcji Filmu Dokumentalnego SFP.