Buddenbrokowie. Dzieje upadku rodziny

Tomasz Mann (1875-1955) - niemiecki pisarz, eseista, uznawany za najwybitniejszego niemieckiego pisarza XX wieku (a przez wielu za najwybitniejszego obok Goethego pisarza w całej historii niemieckiej literatury), po dojściu do władzy przez nazistów wyemigrował do Szwajcarii, następnie do USA, skąd nadawał antyfaszystowskie audycje radiowe.
Napisał kilkanaście powieści, setki opowiadań i esejów. Do najsłynniejszych należą „Czarodziejska góra”, „Doktor Faustus”, „Józef i jego bracia”, „Lotta w Weimarze” i oczywiście „Buddenbrokowie”, za których w 1929 roku otrzymał wcześniej Nagrodę Nobla.

Akcja tej dwutomowej sagi rodzinnej rozgrywa się na przestrzeni 42 lat w Lubece (rodzinnym mieście Manna) i opisuje dzieje 4 generacji zamożnej mieszczańskiej rodziny Buddenbroków, od rozkwitu aż do ekonomicznej (i nie tylko katastrofy). Reputacja ich – wydawałoby się – solidnej firmy, codziennie wystawiana jest na próbę: sytuacja na giełdzie, rynki zbytu, a nawet zwykła plotka mogą zachwiać pozycją firmy. Jak pisze M. Szyrocki (w Dzieje literatur europejskich): Proces „upadku rodziny” idzie w parze z procesem jej kulturalnej sublimacji. (…) Mistrzostwo Manna polega m.in. na niezwykłym darze obserwacji. Odsłania on tajniki psychiki człowieka z całym bogactwem jej problemów, walk wewnętrznych, wzlotów i potknięć.
Jego wyczulony język, posługujący się niejednokrotnie techniką impresjonistyczną, potrafi oddać najbardziej subtelne stany psychiczne. W połączeniu z znakomitym, wyczulonym „okiem” społecznym i doskonale prowadzonej fabule mamy powieść, którą śmiało można określić, jako jedną z najwybitniejszych w XX wieku.