Chłopcy, których kocham

Przepraszam, czy mogę się u ciebie schować?
Czy możemy zbudować z koca kryjówkę
Na jedną noc i dwoje ludzi?
I zostawmy nas na chwilę samych.
Krótkie notatki z codzienności, raporty z załamań i zapiski z uniesień.
Mikrohistorie z życia i z mężczyzn.
Jeśli dzielisz moją wrażliwość, spotkajmy się:
facebook.com/chlopcyktorychkocham
Anna Ciarkowska
Z wykształcenia filolożka i literaturoznawczyni, z powołania - poetka. Czytająca i rysująca kolekcjonerka wspomnień i przeżyć, światoczuła i nadwrażliwa zbieraczka mikrohistorii. Wielbicielka spacerów, rekinów i przesłodzonej kawy z mlekiem.
[wstęp]
Chowamy w sobie krótkie historie i wielkie opowieści, doznania i ludzi. Niektórych mamy tylko na chwilę, innych przez całe życie. Każdy z nas myśli czasem, że nikt tego, co jest w naszej głowie i w sercu, nie zrozumie. I to prawda.
Poezja nie jest zrozumieniem - jest współodczuwaniem. To zbliżanie się do siebie, dzielenie się, odsłanianie rąbka duszy, wyjawianie szeptem tajemnicy. W poezji nie chodzi o to, by zrozumieć, ale o to, by poczuć.
Mam nadzieję, że odnajdziesz w tych wierszach mnie. Mam nadzieję, że poczujesz to co ja. Mam nadzieję, że odnajdziesz tutaj siebie.