Cień ważki

Cień ważki"" to historia trzech kobiet. Mieszkają pod jednym sachem, ale każda z nich przeżywa inaczej swoje życie. Matka - Krystyna - wciąż żyje w latach pięćdziesiątych. Jej cały świat to dom, ogród, córeczka i apodyktyczny mąż. Jej córka Marianna, wykształcona romanistka, tłumaczka, otacza się ludźmi o wielorakich zainteresowaniach. I wreszcie Tunia, córka Marianny, która wybiera życie w innym kraju. Krystyna i Marianna są emocjonalnymi sierotami. Ich mężowie nie sprawdzili się w roli przyjaciół na dalsze lata. Marianna, ciągle zdradzana, odkrywa inny świat ? świat wirtualnych przyjaźni, a nawet miłości, tak sugestywnych, że bardziej atrakcyjnych niż te w życiu realnym. Wirtualny partner staje się dla Marianny przyjacielem, przewodnikiem, nieosiągalnym ideałem mężczyzny. Zazdrość męża doprowadza do tragedii. ""Bohaterowie tej znakomicie skomponowanej noweli poszukują szczęścia, a może po prostu wyciszenia, odpoczynku chociażby na kilka chwil, godzin, dni. Chcą spełniać swe marzenia i stają się w swych tęsknotach bardzo podobni do nas. Przestają być tylko bohaterami opowieści, a przeobrażają się w cichych uczestników również naszego życia."" Andrzej Zaniewski poeta, prozaik ""Na harmonię, spokój, miłość, w każdym momencie życia, niespodziewanie - pada cień. Zapowiada agresję, zdradę, śmierć lub inne zdarzenie - i już nigdy ani my, ani świat wokół nie będzie taki, jak przedtem. ,,Cień ważki"" to opowieść o brutalnej, niszczącej sile takich zdarzeń, wobec której bez względu na to w jakim momencie drogi jesteśmy - pozostajemy bezbronni jak dzieci."" Marta Klubowicz aktorka, poetka, tłumaczka ""W tej książce żyje wszystko. Żyją nie tylko jej bohaterowie, nie tylko zwierzęta w domu i kwiaty w ogrodzie, żyje sam ogród, żyje dom i wszystkie znajdujące się w nim przedmioty: obrazy, figurki na półeczce, fortepian, a nawet jego ,, rzeźbiona noga zakończona kółkiem jak kopytkiem"". Te przedmioty nie są ,,jak żywe"", one po prostu żyją, a ożywia je duch poezji, który ukazuje nam swoje oblicze na każdej stronie tej książki. Jest to proza, którą stworzyła poezja."" Krzysztof Wesołowski dziennikarz i reżyser