Cukry

Cukry"" to druga książka Doroty Kotas, laureatki Nagrody ""Gdynia"" i Nagrody Conrada. Opowieść o świecie widzianym oczami osoby z zespołem Aspergera.
Kim jest bohaterka ""Cukrów""? To dziewczyna. To również osoba, u której zdiagnozowano zespół Aspergera. Co to jednak dokładnie oznacza? Tego właściwie nie wie nikt. Nikt przecież nie zdołał zajrzeć do jej głowy, poczuć świata za pomocą jej umysłu i zmysłów. A może jednak nadarzy się ku temu okazja? Oto ""Cukry"": książka, która pozwoli czytelnikowi stać się na moment ową dziewczyną; zamieszkać w jej głowie i sprawdzić, czy to na pewno miłe i przyjemne miejsce...
Wrażliwość na innych to bez wątpienia najważniejsza cecha pisarstwa Doroty Kotas. Na ""innych"" w sensie odmiennych, nienormatywnych, ale i po prostu, w szerszym znaczeniu, na ludzi dookoła. Udowodniła to już kilka lat temu, pisząc reportaże o sytuacji osób LGBT+ w małych miastach w Polsce. Dorota Kotas była też laureatką konkursu ""Palma warszawska. Drzewo poznania swojego i obcego"" na tekst o różnorodności. Konkurs realizowało Stowarzyszenie Filmowe Dziki Bez.
""Cukry"" to również opowieść o nienormatywności, tym razem w odniesieniu do osób, które ze względu choćby na zespół Aspergera, postrzegają świat w niezwykły, często niezrozumiały dla innych sposób. To opowieść o odmienności osób nieneurotypowych i o tym, jak bolesny może być niekiedy ich kontakt z otoczeniem. To też przejmująca opowieść o przemocy, smutku i o tym, jak ważna jest zwyczajna, ludzka akceptacja.
Dorota Kotas urodziła się w roku 1994. Studiowała socjologię stosowaną i antropologię społeczną na Uniwersytecie Warszawskim. Robi też specjalizację z animacji kultury. Jej debiutancka książka została uhonorowana w 2020 roku Nagrodą Literacką ""Gdynia"". Dorota Kotas otrzymała też za nią Nagrodę im. Josepha Conrada. Lubi siedzieć na dachu i zajadać czereśnie. Marzy o bliskim kontakcie z naturą, choćby poprzez pracę we własnym ogródku działkowym. Jej najnowsza książka ukazała się nakładem wydawnictwa Cyranka.