Czarne i czerwone w kulturze Europy

Przywołane w tytule monografii kolory ze Stendhalowskiej powieści Czerwone i czarne stały się punktem wyjścia do refleksji nad niejednoznaczną symboliką barw w kulturze europejskiej. Tym bardziej fascynującą, że nie tylko czerń i czerwień niosą ze sobą szeroką gamę możliwości interpretacyjnych, które podlegają zmianom w zależności od kontekstu, epoki, odmiennych kręgów kulturowych czy ewoluujących trendów w literaturze i sztuce.
Teksty zamieszczone w książce prezentują szerokie spektrum naukowych zainteresowań i fascynacji zarówno literaturoznawczych jak i kulturoznawczych. Ich Autorzy i Autorki eksplorujący w swych badaniach odmienne obszary językowe i kulturowe dzielą się z Czytelnikami i Czytelniczkami refleksjami obejmującymi różnorodne pola badawcze: antropologiczne, polityczne, literackie, a także te związane ze sztuką czy liturgią. W tym przedsięwzięciu naukowym wzięli udział zarówno młodzi badacze jak i doświadczeni literaturoznawcy oraz kulturoznawcy specjalizujący się w różnych epokach historycznych oraz obszarach językowych. Dzięki temu do rąk czytelnika trafiają teksty, które prowadzą go przez różne epoki i kultury: od czasów europejskich podbojów, przez dawne symbole i alegorie, biblijne odwołania w sztuce aż po współczesne nam dyskusje wokół problemów związanych z rozliczaniem historii, wyalienowaniem czy też poszukiwaniem własnej tożsamości.
Zebrane prace ukazują bogactwo przekazu europejskiej kultury, literatury i sztuki w oparciu o kod kolorystyczny, który od wieków średnich aż po współczesność określał, czasem w sposób nieświadomy, kulturowy kod genetyczny Europejczyków.