Czy ciało jest świątynią duszy?

W Polsce nasila się moda na jogę. I jak to już z modami bywa, niesie ze sobą wiele uproszczeń, czasem wręcz nieporozumień. Tymczasem książka profesora Koneckiego jest książką o jodze w kontekście współczesnej kultury, ale jest też książką o współczesnej kulturze w kontekście jogi. Zbiera doświadczenia ćwiczących i jednocześnie pokazuje, że zjawisko, które wyewoluowało z indyjskiej tradycji, stało się integralną częścią zachodnioeuropejskiego stylu życia. ze Wstępu Krzysztofa T. Koneckiego: „Hatha-joga w kulturze świata zachodniego jest zazwyczaj postrzegana jako praktyka ćwiczeń fizycznych (praktyka pozycji ? asan) uprawiana zazwyczaj dla polepszenia zdrowia i stanu emocjonalnego. Nawet jeśli tak jest, to u jej podłoża tkwi zasada powstrzymań poruszeń umysłu. Chodzi o zatrzymanie umysłu w jego rozproszeniu na sprawy nieważne, drobne, codzienne, nieistotne dla podstawy naszej egzystencji, równowagi i harmonii wewnętrznej, zjednoczenia ciała i umysłu. Nawet jeśli ćwiczymy tylko dla zdrowia i polepszenia kondycji, to efektem końcowym, jak przy wielu aktywnościach fizycznych czy sportowych, jest zatrzymanie poruszeń umysłu. Pełna koncentracja na jednym działaniu, na jednym punkcie w przestrzeni może nie mieć dla nas znaczeń metafizycznych, ale jednak pozostaje pełną koncentracją. A to można osiągnąć, praktykując cierpliwie hatha-jogę”.