Decyzja zasadnicza w procesie przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej

Monografia poświęcona została decyzji zasadniczej jako szczególnej instytucji prawnej, uregulowanej w ustawie z dnia 29 czerwca 2011 r. o przygotowaniu i realizacji inwestycji w zakresie obiektów energetyki jądrowej oraz inwestycji towarzyszących. Stanowi ona novum w krajowym porządku prawnym i jak dotąd ta konstrukcja nie została szczegółowo omówiona w polskiej literaturze prawniczej. Podstawowym celem pracy jest kompleksowa analiza teoretyczna i praktyczno-normatywna tej decyzji na tle systematyki prawnych form działania organów administracji publicznej, z uwzględnieniem dorobku teorii prawa i postępowania administracyjnego. Rozważania autora koncentrują się wokół problematyki charakteru prawnego decyzji zasadniczej, jej skutków prawnych, a także istoty oraz celów prawodawczych. Przedmiotem szerokich analiz stały się również zagadnienia materialnoprawne (dotyczące przesłanek warunkujących wydanie decyzji zasadniczej) oraz prawnoprocesowe (wynikające z odrębności proceduralnych w stosunku do ogólnych reguł kodeksowych). Ostatnia część pracy ma charakter analizy prawno-porównawczej, z uwzględnieniem cech konstrukcyjnych decyzji zasadniczej w fińskim i węgierskim porządku prawnym. W opracowaniu nie zabrakło też omówienia rysu historycznego rozwoju energetyki jądrowej w Polsce oraz wyjaśnienia podstawowych pojęć prawnych z zakresu energetyki jądrowej.