"Dzieci" Mileny Marković
to poetycko-prozatorski strumień świadomości
to opowieść o życiu do utraty tchu
to historia o dzieciństwie trudnej młodości macierzyństwie
to traktat o zawiedzionych nadziejach
to intensywny zapis doświadczania przemocy i pożądania
to wojna i przyjaźń czułość i nienawiść samotność i rodzina
to obraz przemiany przyjaciół we wrogów
to portret kobiet intymny i szczery
to mapowanie przeszłości i przyszłości w teraźniejszości
to szukanie tego co realne poza dobrem i złem
to poszukiwanie samej siebie na przekór wszystkim
"to jest życie trochę płaczesz trochę się śmiejesz".