Opis
Tadeusza Różewicza postrzega się jako twórcę, o którym powiedziano już wszystko lub prawie wszystko. Autorka przekonana o tym, że poeta ten nie ufa czytelnikom-wyznawcom, postanowiła podążyć własną ścieżką. Książka ta jest próbą – być może ryzykowną – przeczytania poezji Różewicza nieco inaczej. Efektem spotkania autorki z twórczością wrocławskiego pisarza było przeanalizowanie za pomocą metody hermeneutycznej związku całości jego dorobku poetyckiego z logotyczną myślą filozofów greckich i Martina Heideggera oraz chrześcijańską koncepcją Logosu. Monografia ta powinna stać się ważnym głosem w dyskusji nad twórczością Różewicza ze względu na wykonaną w książce ogromną pracę analityczną.