Filozoficznym traktem – Nowa Kosmologia. Wszechświat grawitacji dualnej. Tom 1. U podstaw Nowej Kosmologii. Od zasady kosmologicznej do Wielkiego Wybuchu

Książka ta jest owocem prawie trzydziestu lat samotniczej pracy badawczej, wspartej przez samokształcenie uzupełniające systematyczne studia (Uniwersytet Poznański). To dzieło unikalne w swej wymowie, a nawet sensacyjne w swej retoryce – w pełnym tego słowa znaczeniu. Z różnych powodów. Już pierwszy tom zapowiada coś nieoczekiwanego dla czytelników przywykłych do tradycyjnej mainstreamowej narracji naukowej. To książka o Wszechświecie inna niż wszystko, co kiedykolwiek napisano. Czym jest Wszechświat? Jak niewiele potrzeba, by opisać go jako byt skończony tak rozmiarami, jak i zawartością materialną; by opisać na bazie niewątpliwych faktów powszechnie znanych, a nie na bazie założeń ad hoc, nie na bazie teorii, których zakres poprawności jest ograniczony, nie na bazie dogmatów, które już żyją własnym życiem. Książka ta (tom pierwszy) stanowi wstęp do spójnego opisu Wszechświata i materii we wszystkich skalach, także w najmniejszej skali Plancka. Punktem wyjścia umożliwiającym to jest zasada kosmologiczna, przyjęta jako założenie. Choć akceptowana jest powszechnie, konkluzje, do których prowadzi, niby tak oczywiste, zaskoczą nawet ludzi zorientowanych w tej materii. Drugim filarem jest odkryta przez autora dualność grawitacji oraz istnienie bytu absolutnie elementarnego, z tym konsystentne. Dzieło to bardzo zaskoczy ludzi nauki – prędzej czy później także oni zdecydują się na jego lekturę. Także czytanie tego tekstu nie jest łatwe. „Czy jeden człowiek jest w stanie dokonać wszystkiego sam jeden?” Czy może zbudować od podstaw alternatywną spójną wewnętrznie wizję Wszechświata, wizję falsyfikowalną, odpowiadającą z łatwością na wiele pytań, na które dziś nauka nie ma odpowiedzi? Okazuje się, że tak. Mało tego. Są tam też pytania, których jeszcze nie zadano. Na część z nich autor odpowiada w sposób przekonujący. Nie chodzi więc tu o tani chwyt reklamowy. To wszystko, wysłowione powyżej, jest prawdą, nawet jeśli odstrasza profesjonalistów. A jednak krytyka z ich strony (uzasadniona i wsparta faktami empirycznymi, a nie jedynie interpretacją teorii) byłaby bardzo pożądana. Pierwszy tom tego dzieła jest przedsmakiem wielkiej intelektualnej przygody, jest inspirującym wyzwaniem – nie tylko dla ludzi nauki. Choć jest to dzieło naukowe o cechach rozprawy filozoficznej, napisane jest językiem popularnym i dostępne jest dla ogółu zainteresowanych nauką, w tym dla ludzi młodych. To walor – przy pełnym zachowaniu głębi filozoficznej refleksji. Cechuje książkę swoisty język narracji, humor, sentencjonalność, niekiedy ostra w swej wymowie publicystyka dotycząca problemów współczesności. Autor jest pisarzem naukowym (12 książek), jest fizykiem i filozofem, pedagogiem, wykładowcą. Zajmuje się podstawami fizyki i filozoficznymi aspektami badań naukowych. Emeryt, już sporo lat.