Książka ta jest owocem prawie trzydziestu lat samotniczej pracy badawczej, wspartej przez samokształcenie uzupełniające systematyczne studia (Uniwersytet Poznański). To dzieło unikalne, to książka niekonwencjonalna, a w swej wymowie sensacyjna – w pełnym tego słowa znaczeniu. Z różnych powodów. Już pierwszy tom zapowiadał coś nieoczekiwanego dla przywykłych do tradycyjnej mainstreamowej narracji naukowej.
To książka o Wszechświecie inna niż wszystko, co kiedykolwiek napisano.
Tom drugi cyklu zajmuje się grawitacją. Zgodnie z poglądem autora, uzasadnianym wielokrotnie, grawitacja stanowi podstawę dla wszelkich dociekań astrofizycznych, gdyż grawitację uznaje on za oddziaływanie bazowe dla pozostałych oddziaływań. Mowa o grawitacji we wszystkich skalach rozmiarowych, poczynając od skali Plancka, a kończąc na Wszechświecie jako całości.
Autor odkrywa tu dualność grawitacji – istnienie odpychania, szczególnie w skali niepercypowalnej małości. Zastanawia to, że właśnie tam głęboko opis przyrody ma charakter deterministyczny.
Dzieło to bardzo zaskoczy ludzi nauki – prędzej czy później także oni zdecydują się na jego lekturę. „Czy jeden człowiek jest w stanie dokonać tego wszystkiego sam jeden?” Czy może zbudować od podstaw alternatywną, spójną wewnętrznie wizję Wszechświata, wizję falsyfikowalną, odpowiadającą z łatwością na wiele pytań, na które dziś nauka nie ma odpowiedzi? Okazuje się, że tak. Mało tego. Są tam też pytania, których jeszcze nie zadano. Na część z nich autor odpowiada w sposób przekonujący. Nie chodzi więc tu o tani chwyt reklamowy. To wszystko, wysłowione powyżej, jest prawdą, nawet jeśli odstrasza profesjonalistów. A jednak krytyka z ich strony (uzasadniona i wsparta faktami empirycznymi, a nie jedynie interpretacją teorii) byłaby bardzo pożądana.
To rzecz wielce inspirująca, to wyzwanie nie tylko dla ludzi nauki.
Choć jest to dzieło naukowe o cechach rozprawy filozoficznej, napisane jest językiem popularnym i dostępne jest dla ogółu zainteresowanych nauką, w tym dla ludzi młodych. To walor – przy pełnym zachowaniu głębi filozoficznej refleksji.
Cechuje książkę swoisty język narracji, humor, sentencjonalność, niekiedy ostra w swej wymowie publicystyka dotycząca problemów współczesności.
Autor jest pisarzem naukowym (13 książek), fizykiem, nauczycielem, wykładowcą. Zajmuje się podstawami fizyki i filozoficznymi aspektami badań naukowych. Emeryt, już sporo lat.