Fryderyk II 1194-1250

Fryderyk II to opowieść o niezwykłym człowieku, którego władza i sfera wpływów obejmowała światy chrześcijaństwa i islamu. Ostatni z Hohenstaufów, cesarz Świętego Cesarstwa Rzymskiego, król Sycylii i Jerozolimy, Fryderyk II był energicznym i wszechstronnym władcą, człowiekiem o wielkiej ambicji, za życia którego konflikt pomiędzy cesarzem a papieżem nabrał nowej intensywności. Trzykrotnie ekskomunikowany przez Kościół, był monarchą absolutnym, a jego władza, w obronie której toczył niemal nieprzerwaną walkę, obejmowała znaczną część Niemiec i Włoch oraz Ziemię Świętą. Fryderyk był skomplikowanym człowiekiem o wyrobionych gustach i rozpustnym sposobie bycia, który miał niezwykle rozległe zainteresowania intelektualne. Na jego sycylijskim dworze przyjmowano z otwartymi ramionami uczonych wszystkich wyznań chrześcijańskich, żydowskich, mahometańskich. W 1224 roku założył Uniwersytet Neapolitański i był patronem sztuk i nauk.