Historia reform skarbowych w Polsce, której nie należy identyfikować z historią samej skarbowości, wiąże się z natury rzeczy z dziejami reform wewnętrznych Rzeczypospolitej. Łączność ta zupełnie jest zrozumiałą i konieczną, bo przecież rola skarbu zawiera się bez reszty w całokształcie funkcji organizmu państwowego, a przy tym jest to funkcja jedna z najważniejszych. Dlatego też historię reform skarbowych podzielić możemy – śladem epok wewnętrznych reform Rzeczypospolitej – na dwa wielkie okresy: „zygmuntowski”, obejmujący całokształt usiłowań na tym polu w erze „złotego wieku” i „stanisławowski”, ciągnący się przez całe panowanie ostatniego króla Polski przedrozbiorowej.