Hafty krakowskie do połowy wieku XV i ich twórcy

Książka Krakowskie hafty do połowy wieku XV i ich twórcy dotyczy jednego z najwspanialszych okresów w historii haftu, kiedy technika ta była najbliższa malarskiej i nazywano ją acupicturą.
W książce podjęto próbę określenia, kim byli krakowscy twórcy haftów (kobiety z wyższych warstw społecznych, zakonnice i zakonnicy, hafciarze dworscy i hafciarze miejscy). Najwięcej uwagi poświęcono rzemieślnikom pracującym w mieście w interesującym nas okresie w Krakowie pracowało kilkunastu hafciarzy. Starano się ustalić ich miejsce w strukturze społecznej i ewentualną przynależność cechową. Ważnymi zagadnieniami poruszanymi w publikacji są metody pracy w warsztacie hafciarskim, specjalizacje hafciarzy oraz ich współpraca z malarzami na etapie przygotowywania projektu haftu.
Średniowieczne dzieła powstałe do połowy wieku XV w krakowskich warsztatach hafciarskich przetrwały jedynie w skarbcach katedr i zakrystiach kościołów, niektóre z nich przechowywane są obecnie w muzeach. Są to: stuła, dziewięć pretekst oraz trzy hafty zachowane fragmentarycznie. Różnorodność dzieł nie pozwoliła na ich wspólne ujęcie, każde z nich wymagało opracowania monograficznego. Prezentowane tu hafty są istotnym źródłem informacji na temat techniki wykonania, inspiracji artystycznych i stylu ich twórców oraz przedstawień ikonograficznych najczęściej stosowanych w Krakowie. Ich analiza pozwoliła dostrzec specyfikę krakowskiego hafciarstwa do połowy wieku XV i wskazać zewnętrzne wpływy artystyczne oraz związki ze sztuką lokalną.