Uniwersytecka dydaktyka w zakresie historii Polski średniowiecznej nie dysponuje od ponad dwudziestu lat nowoczesnym podręcznikiem, który realizowałby program nauczania tego przedmiotu w szkołach wyższych. 
Materiał zawarty w podręczniku Stanisława Szczura podzielony został na sześć części. Każda z nich stanowi samodzielną całość, a jednocześnie jedna logicznie wynika z drugiej. Podział jest następujący: 
- Polska plemienna (okres od V do IX wieku), 
- Polska pierwszych Piastów (od panowania poprzedników Mieszka I do kryzysu monarchii lat trzydziestych XI wieku), 
- drugie państwo piastowskie (od wstąpienia na tron Kazimierza Odnowiciela do śmierci Kazimierza Sprawiedliwego), 
- Polska dzielnicowa (1195-1296), 
- odrodzone Królestwo Polskie (1300-1385), 
- elekcyjna monarchia Jagiellonów (1386-1492). 
Każdą część otwiera rozdział poświęcony najważniejszym problemom europejskim, związkom z historią powszechną. 
Podręcznik ma przede wszystkim służyć do szybkiego odszukania informacji szczegółowej, a jednocześnie wyjaśnić pewne procesy w dłuższym ciągu chronologicznym, wytłumaczyć fachowe terminy.