Opis
Autor - Robert Marcinkowski - pracował przez kilka lat nad opracowaniem atlasu mającego na celu porównanie obecnej zabudowy z tym, co miało miejsce w Warszawie w pierwszej połowie XX w. Całość została zilustrowana reprodukcjami przedwojennych pocztówek przedstawiajacych Warszawę, jakiej juz nie ma. Ich opisy to efekt doskonałej znajomości historii Warszawy, dociekliwości, a także wyobraźni i poczucia humoru autora.Oto kilka zdań o atlasie z artykułu J.S. Majewskiego, który ukazał się w Gazecie Wyborczej:""Takiego atlasu Warszawa jeszcze nie miała. Widać na nim niemal wszystko, co działo się z zabudową miasta między rokiem 1900 a 1945. (...) W atlasie punkt wyjścia stanowi plan Williama Heerleina Lindleya z początku XX w.opracowany w związku z rozbudową sieci kanalizacyjnej miasta. (...) Autor atlasu oddzielnymi kolorami zaznaczył budynki istniejące przed rokiem 1900, domy zbudowane później do wybuchu drugiej wojny światowej i domy drewniane istniejące dłużej niż sto lat. Zaznaczył budynki, które przetrwały do dziś, te, które zostały kompletnie zniszczone w czasie wojny, te tylko wypalone, oraz takie, które zburzono już po roku 1945. Praca jest dziełem iście benedyktyńskim, znajdziemy na niej nawet takie szczegóły jak podwórka-studnie zlikwidowane po 1945 r., dawne przebiegi alejek w ogródkach i sadach oraz masę innych szczegółów. Na przedwojenną siatkę ulic nałożony jest też ich współczesny przebieg. (...)""O Atlasie,,Atlas Roberta Marcinkowskiego to fascynująca wędrówka przez ostatnie, jakże dramatyczne stulecie dziejów Warszawy. Drobiazgowa skrupulatność Autora zaowocowała jedynym w swoim rodzaju planistycznym zbiorem danych, ukazującym dzieje stołecznej zabudowy w XX wieku. Całość sprawi satysfakcję nie tylko znawcom zagadnienia, ale zapewne wszystkim miłośnikom historii Warszawy.""Jarosław ZielińskiHistoryk Architektury WarszawyPoszczególne arkusze map, bazujące na słynnych mapach Lindleya, ilustrują w wielowarstwowych odsłonach zabudowę sprzed 1900 roku - tę zachowaną do naszych czasów i tę (w ogromnej większości), której już nie ma, następnie inwestycje budowlane w latach 1901-1939, a także losy poszczególnych budynków, w podziale m.in. na rekonstrukcje, rozbiórki obiektów wypalonych, domy zburzone itd.Specjalne odnośniki na mapach wskazują miejsca i kierunki wykonania przez fotografa zdjęć, które następnie możemy oglądać na reprodukowanych w Atlasie137 unikalnych pocztówkach z przełomu XIX i XX wieku.Prezentowane na pocztówkach widoki dawnej Warszawy wraz z opisami wspaniale ilustrują dość przecież abstrakcyjny obraz prezentowany na wielobarwnych mapach. Obok każdego tytułu rozdziału znajdziemy także odnośnik do tablicy z mapą, na której opisywany obiekt się znajduje.Całość uzupełnia skorowidz nazw ulic występujących na planie, spis nazwisk przewijających się w tekście oraz indeks topograficzno-tematyczny.