Inżynieria zarządzania kryzysowego

Książka poświęcona jest praktycznej problematyce kształtowania bezpieczeństwa różnych systemów prakseologicznych – społecznych, gospodarczych, militarnych, informatycznych. Wszystkie systemy rozpatrywane są w konwencji wielkich systemów, w których obok formalnych struktur systemowych (elementów i relacji) występuje czynnik ludzki oraz technika i technologia. Treści książki zostały zredagowane w układzie 6 rozdziałów dotyczących odpowiednio: – podstaw metodologicznych badania wielkich systemów, – identyfikacji i specyfikacji spektrum zagrożeń bezpieczeństwa, – zarządzania ryzykiem w sytuacjach kryzysowych, – budowy konceptualnego modelu systemu reagowania kryzysowego, – projektowania narodowego systemu bezpieczeństwa cywilnego i militarnego, – komputerowego wspomagania podsystemu bezpieczeństwa militarnego. Pracę zamyka aneks zawierający matematyczny model systemu reagowania kryzysowego, opracowany w układzie jakościowego modelu opisowego i ilościowego modelu decyzyjnego. Wszystkie rozdziały kończą się przykładowymi aplikacjami obrazującymi sposób wykorzystania poszczególnych teorii w działalności praktycznej, głównie w postaci pewnych procedur, algorytmów i metodyk postępowania. Przy pisaniu książki zostało wykorzystane holistyczne podejście systemowe bazujące na metodach analizy systemowej wspartej narzędziowymi procedurami użytkowej sztuki inżynierskiej. Została napisana w konwencji monografii akademickiej i jest przeznaczona przede wszystkim dla studentów różnych kierunków i specjalności z zakresu szeroko rozumianego bezpieczeństwa, zarządzania kryzysowego a także stosunków międzynarodowych. Zasadniczym walorem książki jest innowacyjne, systemowe podejście do kategorii zagrożeń, ryzyka i bezpieczeństwa rozpatrywane przez pryzmat jakościowo-ilościowych metod i narzędzi badawczych inżynierii systemowej. Korzystanie z niej nie wymaga głębszej wiedzy z zakresu nauk ścisłych, a prezentowane modele operują prostymi narzędziami analizy formalno-logicznej i ogólnymi technikami heurystycznymi – identyfikacji i klasyfikowania, analizowania i wnioskowania oraz prognozowania zdroworozsądkowego.