Opis
• Nowe nagranie w wykonaniu Erika Bosgraafa, jednego z najbardziej oryginalnych, wszechstronnych i innowacyjnych współczesnych muzyków grających na flecie podłużnym, laureata nagrody Borletti-Buitoni Trust.
• Bach nie zawsze podawał, na jaki instrument solo napisał dany koncert. Grano je więc na skrzypcach, obojach, klawesynach i innych instrumentach solowych, a Bosgraaf gra je oczywiście na flecie prostym, i to jak! Zakres dynamiczny i ładunek emocjonalny jego gry są fenomenalne. W jego rękach instrument ten staje się przedłużeniem ludzkiego głosu, biegle posługując się językiem muzyki.
• Wśród poprzednich nagrań Bosgraafa znajdują się koncerty Vivaldiego, sonaty Händla i renesansowa kolekcja Des Fluyten Lusthof (Van Eycka).
Choć Bach wyraźnie czuł się pewnie w komponowaniu na flet podłużny i wykorzystywał go w swoich największych dziełach, w tym w Koncertach Brandenburskich i licznych kantatach, nigdy nie napisał koncertu na flet podłużny solo – oryginalne koncerty solowe napisał wyłącznie na klawesyn i skrzypce. Z badań nad praktykami kompozytorskimi Bacha wynika jednak, że w jego czasach przyjętym było dostosowywanie albo ponowne wykorzystywanie utworów muzycznych w nowych kompozycjach. Biorąc to pod uwagę, twórcy tego nagrania sięgnęli po cała paletę źródeł, by odpowiedzieć na pytanie, jak mógłby brzmieć koncert na flet prosty solo, gdyby Bach taki napisał.
Płyta ta zawiera cztery pełne koncerty na flet prosty, oparte na materiale wziętym z istniejących koncertów na klawesyn i kantat, które sam Bach często wykorzystywał ponownie w różnych instrumentacjach. Kolekcję zamyka preludium organowe zaadaptowane na flet prosty i instrumenty smyczkowe. Nagraniom towarzyszy obszerna wkładka informacyjna, zawierająca m.in. listę źródeł wykorzystanych przy tworzeniu tego repertuaru i ujawniająca ciekawy aspekt praktyk kompozytorskich Bacha – jego podejście do ponownego wykorzystywania i adaptowania utworów muzycznych.
Dusza tych nagrań tkwi w ich wspaniałym wykonaniu przez Erika Bosgraafa i Ensemble Cordevento, na całej gamie fletów prostych i instrumentów z epoki. Pomysłowy i drobiazgowo opracowany repertuar sprawia, że płyta ta w fascynujący sposób ukazuje, jak Bach mógł był podejść do skomponowania obszernych dzieł na flet prosty i z pewnością przypadnie do gustu wszystkim słuchaczom zainteresowanych jego koncertami.