Opis
W książce przedstawiono analizę dziesięciu teorii średniego zasięgu funkcjonujących w teorii komunikowania masowego. Są to teorie ograniczone obszarowo i znaczeniowo oraz jednocześnie weryfikowalne empirycznie. Głównym twórcą paradygmatu był Robert K. Merton, który doprowadził do zmniejszenia przepaści między światem wielkich teorii społecznych a światem mikroskopowej obserwacji zjawisk komunikacyjnych uprawianej przez Paula F. Lazarsfelda czy Carla I. Hovlanda. Głównym celem Autora jest syntetyczne przedstawienie wiedzy w tym obszarze. Każdą z teorii omówiono w pewnym porządku logicznym, wskazuje się na jej rozwój historyczny, założenia teoretyczne, metody badawcze, najważniejsze rezultaty empiryczne oraz związki z innymi koncepcjami pokrewnymi. Wspólną ich cechą jest to, że dotyczą funkcjonowania jednostki i społeczeństwa w świecie coraz bardziej inwazyjnych mediów masowych. Praca ma charakter, oprócz naukowego, akademicko-dydaktyczny.