Jezus Chrystus na obrazach sławnych malarzy BR

Jezus Chrystus urodził się ok. 3 roku p.n.e. w Betlejem. Jest on centralną postacią religii chrześcijańskiej. Uznawany jest za Boga jako Syn Boży, współistotny Bogu Ojcu i Duchowi Świętemu. Według Nowego Testamentu narodził się z Ducha Świętego przez Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny. Jego opiekunem był Święty Józef.
Jako dorosły przyjął chrzest z rąk Jana Chrzciciela. Następnie nauczał i gromadził wokół siebie uczniów (najbliższych nazwano apostołami), dokonując w tym czasie cudów. W nauczaniu Jezusa centralnym motywem było Królestwo Boże, rozumiane jako sfera panowania Bożego, w której znaleźć się może każdy, poprzez zmianę swego życia, czyli tzw. (gr.) metanoia. W pełni miało się to objawić w czasach ostatecznych. Było ono oparte na Starym Testamencie, jednak treści starotestamentowe zostały zreinterpretowane. Synteza nauki Jezusa Chrystusa przedstawiona została w Kazaniu na górze zawartym w dwóch nieco różnych wersjach w Ewangelii Mateusza i Ewangelii Łukasza.
Jezus nauczał między innymi, jak należy żyć. Po przyjeżdzie do Jerozolimy został powitany z entuzjazmem przez mieszkańców. To, co twierdził, zwłaszcza nazywając się Mesjaszem, spowodowało jednak wrogość faryzeuszy i saduceuszy. Jezus przepowiedział swój los podczas Ostatniej Wieczerzy, kiedy ustanowił sakrament Eucharystii. Zdradzony tej samej nocy przez jednego z uczniów, Judasza, został pojmany i postawiony przed religijnym sądem żydowskim, który uznał go za winnego bluźnierstwa. Wydany został w ręce rzymskiego namiestnika Poncjusza Piłata, który skazał go na śmierć przez ukrzyżowanie. Jezus umarł na krzyżu, jednak trzeciego dnia po złożeniu jego zwłok w kamiennym grobie zmartwychwstał, a następnie przez 40 dni spotykał się ze swoimi uczniami, tłumacząc sens swojej męczeńskiej śmierci i zmartwychwstania, po czym wstąpił do nieba.