Kochanki i królowe. Władza kobiet

To, że kobiety zawsze wpływały na losy świata, wiadomo nie od dzisiaj. Czy jednak wiemy, jakich chwytały się sposobów w niebezpiecznej grze o władzę? Jaką cenę musiały zapłacić, by pamięć Historii przechowała ich imiona? Benedetta Craveri zaludnia karty swej fascynującej opowieści całą rzeszą królewskich małżonek i kochanek, które zapisały się w dziejach - nie tylko Europy - od Renesansu do Rewolucji 1789 roku. Poznajemy piękne i ambitne faworyty Henryka IV - Gabrielle dEstrées i Henriette dEntragues, luksusową kurtyzanę - panią du Barry, żonę Franciszka I - Małgorzatę Nawarską, pierwszą francuską poetkę, której dzieła opublikowano. A także dysponujące ogromną władzą regentki: Katarzynę Medycejską i Annę Austriaczkę. Pod koniec XVI wieku zaostrzeniu uległo prawo salickie, wskutek czego kobiety straciły możliwość dziedziczenia dóbr i tytułu. Kontrreformacja przyniosła model wychowania kobiety, który miał zniszczyć jej utajoną, demoniczną naturę... Życiorysy kilkunastu sportretowanych w książce pań są więc barwnym wyjątkiem. Bohaterki z opowieści Craveri znalazły drogę, by wyzwolić się z pęt nałożonych przez prawo, religię i społeczeństwo. Wyzwolić się choć na jedną krótką chwilę - która przetrwa stulecia. Jeśli w społeczeństwie XVI-wiecznym są kobiety, które się liczą, to dlatego, że uzbrojone w swoje ambicje, inteligencję, urodę potrafiły wbrew uprzedzeniom mężczyzn wykorzystać sprzyjające okoliczności i osiągnąć sukces. Nigdy nie zdobywają przy tym władzy we własnym imieniu, jest ona zawsze nietrwała i narażona na protesty, a ich pozycja zawsze oznacza jakiś brak lub jakąś słabość po stronie mężczyzn: rozłąkę z małżonkiem lub jego śmierć, małoletniość synów, uleganie namiętności. Ich losy, choć spektakularne, stanowią sumę jednostkowych przypadków, nie układają się w jedną historię. Ponieważ Historia - żadna z nich nie ma co do tego wątpliwości - oficjalnie należy do mężczyzn; żeby się w niej odnaleźć, a przy tym nie zostać zmiażdżonym w jej trybach, trzeba się maskować, wytężać spryt, zdobywać silnych sprzymierzeńców, rozdzielać łaski, uwodzić, korumpować, karać - i wiedzieć, kiedy we właściwym momencie usunąć się w cień. Moim zamiarem jest opowiedzenie historii tej sui generis władzy, która potrafiła słabość obracać w siłę, a niższą pozycję w hierarchii społecznej wykorzystywać jako atut. Będzie to świadectwo odwagi, inteligencji, fantazji, którymi odznaczały się francuskie kobiety ancien régimeu. fragment Autorka maluje portrety bohaterek nad wyraz przekonująco, co sprawia, że książkę czyta się z prawdziwą przyjemnością. Le Figaro Craveri, z polotem i finezyjnie analizując wpływy przedstawicielek płci pięknej, oświetla zagadnienie nie tylko władzy kobiet, lecz także władzy mężczyzn. Lire Benedetta Craveri (ur. 1942) - wykłada literaturę francuską na uniwersytetach w Viterbo i w Neapolu. Wydała Madame du Deffand e il suo mondo (1982; francuska nagroda za najlepszą książkę zagraniczną 1987), Vita privata del maresciallo di Richelieu (1989) i bardzo cenioną La civilta della conversazione (2001; nagroda Saint-Simon 2003 oraz le Prix du Mémorial - Grand Prix Littéraire d'Ajaccio 2003); Kochanki i królowe. Władza kobiet (2005) to jej najnowsza książka. Współpracuje z ,,The New York Review of Books"" i ,,La Repubblica"". Jest wnuczką słynnego włoskiego filozofa Benedetta Crocego.