Kolokacje werbo-nominalne jako samodzielne jednostki języka

Praca z pogranicza leksykografii oraz lingwistyki komputerowej zawierająca omówienie funkcjonowania w języku polskim rzeczownika, który posiada własność nadającą mu w strukturze funkcję predykatu. Ze względów formalnych rzeczownik ten występuje w konstrukcjach analitycznych, częściowo utrwalonych, tworząc wraz z towarzyszącym mu czasownikiem kolokację werbo-nominalną. Systematyczna analiza użyć rzeczowników predykatywnych (przy wykorzystaniu technik komputerowych na materiale cyfrowego Korpusu IPI PAN) doprowadziła do pozyskania dużego zbioru kolokacji werbo-nominalnych, które zostały opisane zgodnie z koncepcją leksykonu gramatycznego, łączącą semantykę ze składnią. Ilustracją każdego pojedynczego znaczenia kolokacji jest odpowiedni model gramatyczny, który został zapisany w formacie umożliwiającym dalsze przetwarzanie komputerowe utworzonego zasobu językowego. Do omówienia teoretycznego zostaje dołączony dysk CD zawierający dane słownikowe w postaci źródłowej (ponad 14.600 kolokacji wraz z ilustracją użyć).