Kondycja kosmopolityczna. Poza wspólnotę i społeczeństwo otwarte

Przedmiotem niniejszej rozprawy są wybrane doktryny filozoficzno-polityczne określane łącznym mianem nowego kosmopolityzmu. Argumentacja zawarta w książce jest podporządkowana osiągnięciu trzech celów. Pierwszym z nich jest wykazanie podstawowych różnic między znanymi z historii, tradycyjnymi stanowiskami kosmopolitycznymi a ich współczesnymi kontynuacjami. Drugim celem jest zbadanie, w jakiej mierze platforma intelektualna kosmopolityzmu może stanowić skuteczną próbę przekroczenia nierozwiązywalnych sprzeczności między liberalnym uniwersalizmem i komunitarnym partykularyzmem oraz wypracowanie modelu kosmopolityzmu, dla którego konstytutywną rolę odgrywałyby idee uniwersalizmu i zróżnicowania. Niekonkluzywność sporów między współczesnymi wersjami stanowisk uniwersalistycznych i partykularystycznych, jak również krytyczna ocena dawnych i współczesnych wersji kosmopolityzmu, skłoniła autorkę – i jest to trzeci cel książki – do podjęcia próby naszkicowania takiej wersji kosmopolityzmu, która byłaby odporna na zarzuty formułowane wobec jego dotychczas funkcjonujących wersji. Owocem tych starań jest idea kosmopolityzmu wzajemnościowego.