Kostrzewa

Ta opowieść jest szczera do bólu, ostra jak wypity po nieprzespanej nocy grzaniec i do tego zaskakująco czuła. To nie jest książka, która nauczy Cię, jak żyć. Ale może sprawić, że coś w Tobie zadrży – ze śmiechu i z tęsknoty. Może przyniesie Ci ulgę, że ktoś wreszcie odzwierciedlił w słowach to, co czujesz. Bo przecież każdy z nas choć raz próbował poskładać się na nowo, trochę krzywo, ale po swojemu. Trzy kobiety, trzy historie i jedno wspólne pytanie: czy da się kochać bez strachu i nie zgubić przy tym samej siebie? Inga ogarnia życie po serii emocjonalnych katastrof. Jagna – twardzielka z wyboru – odczuwa wewnętrzną potrzebę, żeby ktoś wreszcie się o nią zatroszczył. Matylda próbuje uciec przed przeszłością, która postanawia przypomnieć o sobie dokładnie wtedy, gdy wszystko zaczyna się układać. Kobiece losy splatają się w starym domu pod Lublinem, gdzie wspomnienia skrzypią pod podłogą, a listy pachną nieopowiedzianymi historiami. To opowieść o tym, co dzieje się pomiędzy – miłością a stratą, złością a czułością, dnem kieliszka a próbą trzeźwego spojrzenia na własne życie. Z domieszką tajemnicy, szczyptą magii i emocjami tak gęstymi, że można kroić je nożem. Nieidealna. Prawdziwa. Twoja. Weź ją ze sobą i przyłóż słowa tam, gdzie boli najbardziej.