Kres moich kresów

„…Józia raz po raz budziły szepty, i już nie wiedział, czy to szepczą tak siedzący w ciemnościach pokoju jego mama i Pawło Smyk, czy brudne fale Łomnicy. Nie lubił rzeki, która ukrywała swoje dno, bo nie wiedział kto może podpłynąć do jej brzegu. Czy tylko martwy kot, czy topielec, który wygramolił się z odmętów rzeki, żeby jeszcze raz wyruszyć na poszukiwania złotego zegarka i obciętego mu w Jasieńcu serdecznego palca ozdobionego złotym sygnetem. Wszyscy już tu wiedzieli, że topielec nie zazna wiecznego spokoju dopóki nie znajdzie swojego złotego zegarka i palca ze złotym sygnetem….” „Kres moich kresów” to czwarta ostatnia książka cyklu opisującego sytuację na polskich ziemiach wschodnich w okresie II Wojny Światowej. Dramatyczne wydarzenia konfliktu ukraińsko-polskiego nazywane zostały „rzezią wołyńską”. Bogdan Loebl oczyma „Józka” - głównego bohatera - dziecka urodzonego w polsko-ukraińskiej rodzinie, przedstawia narastanie i wybuch konfliktu dwóch narodów. Od lat szukamy „sensownej” odpowiedzi na pytania: „dlaczego tak się stało?, dlaczego było możliwe, że w małej społeczności sąsiad aż tak bardzo nienawidził sąsiada, że potrafił go zabić?”. Książki „Złota trąbka”, „Piekło weszło do raju”, „Rzeka dzieciństwa” oraz „Kres moich kresów” to literacka odpowiedź na te trudne pytania.