Księga trzecia o cudach wielkich

Wprowadzenie i opracowanie Anna Nowicka-Struska

Tom VII serii Lubelska Biblioteka Staropolska.Series Nova

Ze wstępu Dawne księgi mirakularne jako signum epoki budzą zainteresowanie badaczy religijności, dziejów kultury, społeczeństwa, medycyny, mentalności. Wielość zachowanych przekazów skłoniła ich do sformułowania tezy o znamiennej dla kultury dawnej wrażliwości mirakularnej. Z perspektywy badań historycznoliterackich i kulturowych można dostrzec nowe możliwości w zakresie narracyjności i mikrohistorii. Niniejsza edycja oprócz tych wszystkich kontekstów prezentuje tekst niezwykle głęboko zakorzeniony w lubelskiej lokalności. Wobec różnorodnych badań dotyczących tego typu form przekazu to właśnie kontekst związków z Lublinem i miejskością wydaje się mi najwartościowszy. Zarówno tekst,

obiekt, którego dotyczy, jak też sylwetka autora przylgnęły do Lublina i tworzą jego historię. Badawczo zaś pokazują, w jaki sposób kształtowały się relacje sacrum i miasta oraz jak relikwia wpływała na wspólnotę miejską w epokach dawnych. ()Księga trzecia o cudach i Skarb nigdy nieprzebrany stanowiły opus vitae Pawła Ruszla, promotora Drzewa Krzyża Świętego, dominikanina

związanego z Lublinem mocno za życia, a jak pokazała historia równie mocno po śmierci.