Rola sektora publicznego w gospodarce jest przedmiotem sporów już od czasów ekonomii 
klasycznej, kiedy to jej przedstawiciele krytycznie odnieśli się do merkantylistycznego 
interwencjonizmu państwowego. Według merkantylistów kontrolowanie gospodarki za 
pomocą odpowiednich regulacji prawnych miało przyspieszyć pomnażanie bogactwa narodu. 
Odejście w XVIII w. od protekcjonizmu państwowego przez ekonomistów klasycznych 
podyktowane było nowym wzorcem porządku społecznego opartym na szeroko rozumianej 
wolności. Idea kierowania się własnym interesem oparta na wolności gospodarczej, 
racjonalnych decyzjach oraz dążeniu do maksymalizacji korzyści miała skutkować 
uruchomieniem „niewidzialnej ręki rynku”, czyli mechanizmu rynkowego zapewniającego
najlepszą alokację zasobów. Rola państwa sprowadzała się do ochrony prywatnej własności, 
wolności osobistej oraz swobody działalności gospodarczej.
 
 Ze wstępu