Kultura popularna na Bliskim Wschodzie

Globalizacja oraz rozwój nowoczesnych technologii informacyjnych zasadniczo zmieniły binarny podział na kulturę wysoką i niską. Okazało się, że kultura popularna może być poważnym przedmiotem badań. A nawet musi. Zachodzące w ostatnich latach dynamiczne przemiany społeczno- -polityczne w państwach Bliskiego Wschodu ukazały jej siłę. To zaangażowany hip-hop zagrzewał młodych ludzi do demonstracji, a mury budynków pokryło rewolucyjne graffi ti. Nie można jednak zakładać, że przed Arabską Wiosną kultury popularnej w regionie nie było. Arabska Wiosna dopiero ją wydobyła i za sprawą globalnych środków masowego przekazu, przedstawiła całemu światu. Okazało się tym samym, że kultura popularna jest warta badania, gdyż w nierozerwalny sposób wiąże się z religią i polityką, pokazuje jak sami muzułmanie próbują odnaleźć się w McŚwiecie. Z recenzji profesora Janusza Daneckiego – Wydział Orientalistyczny Uniwersytetu Warszawskiego Bliski Wschód, pokazany w tej książce, wcale nie jest dla nas taki daleki. Autorzy opisują ludzi chodzących do sklepów Ikea, tkwiących godzinami na Facebooku, oglądających seriale, pasjonujących się piłką nożną, wyrażających za pośrednictwem graffi ti swoje problemy. Nie zapominają jednak o własnym dziedzictwie i tradycjach. Takie przedstawienie rzeczywistości Bliskiego Wschodu jest ze wszech miar potrzebne, ponieważ kultura popularna świata muzułmańskiego i bliskowschodniego to w Polsce terra incognita. A przemiany na Bliskim Wschodzie są fascynujące. Młodzi polscy badacze kultur bliskowschodnich przeniknęli w tamtejsze środowisko dzięki temu, że znają języki, umieją się swobodnie poruszać wśród podobnych sobie młodych ludzi i przekazują nam rzetelną i obiektywną wiedzę.