Opis
Czym są cnoty i wady tkwiące w ludziach, nabywane z czasem w praktyce? Czym jest utrwalona w praktyce dobra albo zła kondycja rozumu, woli, uczuciowości? Jak ludzki rozum, wola i uczuciowość nabierają sił, mobilizują się i dochodzą do perfekcji? Książka ukazuje kompleksowo odpowiedzi na te pytania rozwijane w metafizyce cnót i wad w scholastyce XIII-XVII w. Ujawnia tendencje, które doprowadziły do wyparcia pojęć cnót i wad z nowożytnej etyki i epistemologii - a poprzez analizę tomistycznej metafizyki sprawności wskazuje drogę systematycznego przywrócenia cnotom i wadom należnego im w etyce i epistemologii miejsca. W myśl bronionego tu ujęcia cnoty i wady są pewnymi strategiami, które władze ludzkiej duszy wypracowują w praktyce, by potem się ich trzymać. Książka analizuje szczegółowo kryteria tożsamości takich strategii, sposoby ich powstawania oraz zaniku, ich pogłębiania i poszerzania oraz związki przyczynowe między strategiami a działaniami. Pokazuje wreszcie, że cnoty są całkiem innym rodzajem bytu aniżeli wady.