Literatura kryminalna Na tropie źródeł

Nowy kryminał potrzebuje nowej refleksji badawczej. Ale i odwrotnie – nowe, inspirowane antropologią kulturową oraz rzeczywistością nowych mediów metodologie potrzebują nowego kryminału. Zależność jest wzajemna, o czym przekonują autorzy recenzowanych artykułów, np. nazywając swą badawczą pracę „śledztwem” albo wprost deklarując to powinowactwo. Wypowiedzi znawców problematyki związanej z szeroko rozumianą literaturą kryminalną – zebrane i opracowane przez wybitną specjalistkę w tym zakresie, prof. Annę Gemrę – są zarówno świadectwem obserwowanego renesansu kryminału jako gatunku pisarstwa (nie tylko popularnego), jak i głosem nowoczesnego literaturoznawstwa najwyższej próby. Przy okazji – wcale nie na marginesie – są dowodem na niekwestionowaną już dziś obecność literatury (kultury) popularnej w akademickiej refleksji, na jej równouprawnienie w hierarchii badawczych tematów, co więcej – na konieczność odrębnej refleksji, wypracowania własnych narzędzi badawczych – wobec zużycia albo nieadekwatności w przypadku tak uprawianego literaturoznawstwa (szerzej: kulturoznawstwa) tych dawnych metod. prof. dr hab. Izolda Kiec