Opis
Książka jest próbą ujęcia współczesnego dziennikarstwa i mediów w kontekstach powiązanych z teoretycznie rozumianą kategorią dyskursu (w ujęciu Michela Foucaulta oraz Ernesto Laclau i Chantal Mouffe). U podstaw prezentowanych idei i analiz leży odwołanie się do teorii krytycznej, rozumianej jako teoretyczne założenie, dotyczące nieoczywistości tego, co społeczne, oraz analityczny i metodologiczny postulat docierania do mechanizmów konstytuujących ową nieoczywistość.
Książka składa się z trzech części, każda zaś część zawiera wprowadzenie z zakresu teorii i metodologii oraz rozdział, stanowiący próbę analizy wybranego zjawiska z obszaru szeroko rozumianych mediów masowych i dziennikarstwa, z wykorzystaniem zaprezentowanych wcześniej założeń teoretycznych i metodologicznych.
Publikacja jest jednocześnie próbą teoretyzowania dziennikarstwa i mediów w kontekście wybranych koncepcji dyskursu, ale także – co nawet być może istotniejsze – próbą przyjrzenia się owym teoriom dyskursu oraz możliwościom ich aplikacji i operacjonalizacji w kontekście rzeczywistości dziennikarsko-medialnej. Jest więc to zatem książka nie tylko o mediach, dziennikarstwie i kulturze popularnej, ale także o teoretycznie rozumianym dyskursie jako takim, o tym, jak kategorię tę można stosować w analizie zjawisk społecznych.