Monografia jest pracą z zakresu filozofii systematycznej. Problematyka książki koncentruje się na dwu wybranych grupach problemów: na problematyce metafilozoficznej, gdzie podejmuje się problematykę tego czym jest filozofia oraz na zagadnieniach natury epistemologicznej. W obrębie problematyki pierwszego typu oprócz wprowadzających uwag ogólnych analizowane są stanowiska takich autorów jak: Roman Ingarden, Bertrand Russell, Karl R. Popper oraz Peter F. Strawson. W szczególności rozważane jest ich rozumienie filozofii i jej relacje do nauk szczegółowych. W ramach problematyki epistemologicznej poddaje się bliższemu badaniu zagadnienia racjonalności i spory wokół niej, toczone w XX wieku w filozofii polskiej. W ramach tego szczegółowo rozpatruje się analizy racjonalności, z jakimi mamy do czynienia w Szkole Lwowsko-Warszawskiej i u innych wybranych autorów, w szczególności u Leszka Kołakowskiego. Generalnie biorąc rozprawa koncentruje się na ważnych metodologicznie kwestiach z zakresu współczesnej filozofii europejskiej, w tym w szczególności w obrębie myśli polskiej, ale widzianej zawsze w kontekście dyskusji toczonych w filozofii zachodniej.