Miałam syna Emila

Przejmująca i szczera rozmowa z matką o synu Emilu. Emil Barchański jest najmłodszą ofiarą stanu wojennego. Gdy został zamordowany w czerwcu 1982 roku, był uczniem warszawskiego liceum, nie skończył jeszcze siedemnastu lat. Krystyna Barchańska-Wardęcka wspomina, jaki był jej syn, co go pasjonowało, o czym marzył i w jakich okolicznościach zaangażował się w walkę po stronie „Solidarności” w pierwszych miesiącach stanu wojennego. Szczegółowo opowiada o przeprowadzonej na wzór Armii Krajowej, brawurowej akcji Emila i jego kolegów na pomnik Dzierżyńskiego na placu Dzierżyńskiego (dziś Bankowym) w Warszawie, o aresztowaniu, esbeckich przesłuchaniach, rozprawach w sądzie, represjach i o tragicznych wydarzeniach nad Wisłą. To nie tylko wstrząsająca opowieść o komunistycznej zbrodni z lat osiemdziesiątych, która nie doczekała się sprawiedliwego wyroku, ale także o tym, co przeżywali rodzice po stracie jedynego dziecka. Te wspomnienia są cennym i ważnym świadectwem matki – uczestniczki i świadka tamtych wydarzeń. Ich lektura nikogo nie pozostawi obojętnym. Do tekstu wywiadu włączono jedyny ocalały fragment zapisków Emila Barchańskiego oraz około 70 fotografii z archiwum rodzinnego, w większości nigdy niepublikowanych.