Michał Sokolnicki 1880-1967

Krzysztof Kloc, pracownik naukowy Katedry Historii Najnowszej w Instytucie Historii i Archiwistyki Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Interesuje się dziejami polskiej irredenty XIX/XX w., historią polskiej dyplomacji oraz historią polityczną Polski Odrodzonej ze szczególnym uwzględnieniem obozu piłsudczykowskiego, a także biografistyką tego okresu. Stypendysta Jerzy Peterkiewicz Educational Foundation (2013), Fundacji z Brzezia Lanckorońskich (2016, 2018), ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego (2016) oraz finalista Nagród Naukowych tygodnika „Polityka” (2015). Za rozprawę o Michale Sokolnickim laureat Konkursu im. Władysława Pobóg-Malinowskiego na Najlepszy Debiut Historyczny Roku oraz Nagrody Prezesa Rady Ministrów. Michał Sokolnicki (1880–1967) - działacz socjalistyczny, irredentysta, członek PPS i władz PPS-FR. Brał udział w rewolucji 1905–1906, był emisariuszem Polskiego Skarbu Wojskowego, należał do krakowskiego „Strzelca”, zaangażowany w prace KSSN i jej Wydziału Wojskowego, którego był kontrolerem, jako jeden z najbliższych współpracowników Józefa Piłsudskiego kierował robotą PON, a wcześniej Komisariatami Cywilnymi w Królestwie. Piastował także funkcję sekretarza NKN oraz osobistego sekretarza Piłsudskiego, podczas Wielkiej Wojny właściwie kierował akcją zagraniczną obozu niepodległościowego. Po aresztowaniu Komendanta zasiadał w ścisłym kierownictwie Konwentu Organizacji „A”, był delegatem POW na Wschód oraz do przedstawicielstw Francji i Anglii, jak również jednym z reprezentantów Naczelnika Państwa na konferencję pokojową w Paryżu. Był I radcą poselstwa polskiego w Londynie, posłem w Helsingforsie, pracownikiem centrali MSZ w Warszawie i naczelnikiem Wydziału Historycznego MSZ, posłem w Kopenhadze oraz ambasadorem w Ankarze. Wykładał na Uniwersytecie Letnim w Zakopanem, w Szkole Nauk Politycznych w Warszawie, Wyższej Szkole Nauk Społecznych i Ekonomicznych w Łodzi, warszawskiej Wolnej Wszechnicy oraz na Uniwersytecie w Ankarze, był autorem i redaktorem kilkunastu książek oraz kilkudziesięciu artykułów naukowych, recenzji, omówień, komentarzy, polemik. Pracę cechuje wielka solidność, duża erudycja, skrupulatność w dociekaniach źródłowych i ogólnie staranne udokumentowanie wypowiadanych twierdzeń. Prof. dr hab. Marek Kornat Pracę czytałem z rosnącą satysfakcją. Panowanie nad materią wywodu, rozumienie kontekstu, doskonała dokumentacja źródłowa, wreszcie klarowny wywód - oto elementy, które należy wybić na plan pierwszy. Prof. dr hab. Włodzimierz Suleja