Model społecznej gospodarki rynkowej.

Na skutek podjętych przez Autorkę ambitnych działań czytelnik otrzyma wnikliwą analizę procesów, które doprowadziły w ostatecznym rachunku do wyłonienia się modelu gospodarczego stanowiącego alternatywę dla modelu liberalnego (bazującego w dużym stopniu na indywidualnej roli człowieka). Chcąc uzasadnić wyższość pierwszego modelu nad drugim, M. Smejda za sprawą swojej najnowszej książki prezentuje dokładny opis, który pozwala nam na lepsze zrozumienie zależności między pracą w ujęciu indywidualnym a szeroko rozumianym rozwojem gospodarczym. Dlatego szczególny nacisk jest położony na takie pojęcia jak rozwój społeczno-ekonomicznym czy też homo sociologicus (stanowiący na swój sposób przeciwieństwo lansowanego zwłaszcza przez szkolą neoliberalną i bazującą bardziej na interesach niż wartościach homo oeconomicus). Siłą rzeczy Autorka nie ucieka od wnikliwej analizy takich pojęć jak sprawiedliwość społeczna czy potrzeby społeczne. Dlatego lektura tej książki będzie szczególnie ciekawa dla wszystkich tych, którzy interesują się takimi zagadnieniami jak rola państwa w gospodarce czy też granice cierpliwości (odporności) danego społeczeństwa na bolesne reformy gospodarcze.

Z recenzji prof. dr. hab. Adama Glapińskiego (SGH)

Zgodnie z deklaracją Autorki zawartą we Wstępie monografii jej celem jest przedstawienie całościowego spojrzenia na model społecznej gospodarki rynkowej (SGR). Stanowi więc przedsięwzięcie ambitne, zarówno pod względem treści, jak i zakresu, jakie w konsekwencji wyznacza. Zaprezentowany przez Autorkę projekt SGR jako ekonomii społecznej jest efektem poszukiwania trzeciej drogi między ortodoksyjnym (neo)liberalizmem (ekonomią głównego nurtu) a standardowym interwencjonizmem państwowym, przy czym dotychczasowe rozwiązania w tym zakresie (np. niemieckiej społecznej gospodarki rynkowej) Autorka uważa za niezadowalające ze względu na ich fragmentaryczność i nieuwzględnianie fundamentalnego celu SGR, jakim powinien być zrównoważony rozwój społeczno-ekonomiczny oparty na takich wartościach, jak sprawiedliwość społeczna, demokracja, podmiotowość społeczeństwa, jakość życia stanowiona głównie przez wartości duchowe/humanistyczne i na nich budowany sens życia (stała faza całej monografii), praca społeczna użyteczna. Przede wszystkim chodzi zaś o to, by program SGR nie przedstawiał sobą jakiejś nowej odmiany mieszaniny liberalizmu z interwencjonizmem państwowym. Zdaniem Autorki nadszedł czas na zmianę paradygmatu ekonomii w kierunku ekonomii społecznej, w kierunku jej służebnej roli względem człowieka, w kierunku upodmiotowienia społeczeństwa mającego niezbywalne prawo do własnego rozwoju, do podporządkowania temu celowi gospodarowania zasobami materialnymi i niematerialnymi. Należy podkreślić, że Autorka expressis verbis przyznaje, że jest to zadanie bardzo trudne, co wskazuje nie tylko na godną szacunku odwagę, ale i nie mniej chwalebną świadomość rangi tego zadania.

Z recenzji dr. hab. Aleksandra Lipskiego, prof. UW w Katowicach