Model transferu technologii w klastrach morskich w Polsce

Praca stanowi studium teoretyczno-metodologiczne-empiryczne dotyczące transferu technologii w klastrach morskich. Ukazuje złożoność tej tematyki, problemy jakie występują w dążeniu do innowacyjności i rozwoju tych struktur oraz propozycje wdrożenia usprawnień. Rozwiązania zaprezentowane w pracy, mogą nieść ze sobą korzyści zarówno dla podmiotów w klastrze, jak i otoczenia czy całej gospodarki. Znajduje się w niej między innymi odpowiedź na pytania: • Co stymuluje procesy transferu technologii, a co stanowi w nich bariery i w jaki sposób je ograniczać? • Jakie znaczenie ma transfer technologii w generowaniu innowacji i przewagi konkurencyjnej? • Jakie jest znaczenie koordynatora klastra i jakie działania powinien podjąć w celu tworzeniu otoczenia sprzyjającego procesom transferu technologii? • Jakie potrzeby w zakresie transferu technologii i jaki potencjał innowacyjny mają klastry morskie? • Jakie wnioski wyciągnąć można ze struktury i działalności klastrów morskich w Europie? • W jaki sposób usprawnić transfer technologii w klastrach morskich? Tematyka klastrów dotyczy stosunkowo nowej problematyki badawczej usytuowanej na pograniczu oddziaływania dwóch ważnych tendencji występujących w rzeczywistym życiu gospodarczym, a znajdujących odbicie w badaniach ekonomicznych. Pierwsza tendencja dotyczy konkurencyjności i innowacyjności podmiotów znajdujących się w klastrze. Druga tendencja dotyczy szansy na poprawę funkcjonowania regionów poprzez poprawę relacji społecznych i biznesowych pomiędzy członkami klastra, opartych na zaufaniu działania w specyficznej kulturze.