Mój następny oddech

Tam na lodzie umarłem. Czterdzieści pięć minut leżałem na lodzie i jedyne o czym myślałem to fakt jak wielu osobom, które kocham przysporzyłem cierpienia.
Noe boję się śmierci. Byl4m nigdzie, zawieszony w przestrzeni, lecz otulony najpiękniejszymi uczuciami i emocjami jakie znam. To była kwintesencja miłości i radości.
Być może wiele osób to zdziwi , ale nie oglądam filmów Marvela. Owszem kojarzę ich bohaterów i umiem dopasować twarz do konkretnego osobnika z tego uniwersum, ale zwyczajnie się nie wciągnęłam.
Sięgając po książkę Jeremy'ego Rennera nie chciałam poznawać kolejnej historii oszałamiającej kariery, ponieważ ktoś odkrył predyspozycje mężczyzny.
I nie dostałam.
Pamiętam jednak ,że usłyszawszy wiadomość o jego wypadku, choć sam aktor nazywa go zdarzeniem - pomyślałam. , cholera jasna nawet nie potrafię sobie wyobrazić jak ten facet cierpi mam nadzieję, że z tego wyjdzie.
Nie byłam wówczas na tyle odważna by napisać cokolwiek, bo uważałam, że banalne Wracaj do zdrowia napisane przez kogoś z dalekiego kraju w Europie niewiele wniesie.
Teraz wiem ,że to myślenie było błędne.
Autor i zarazem narrator tej opowieści opowiedział o tym haki był przed tym jak zmiażdżył go ogromny ratrak , wiele mówił o rodzinie i przyjaciołach.
Nie bał się poruszać ciężkiej strony swojej rekonwalescencji, nie opisywał się jako ideał, wprost przeciwnie .
To ta szczerość sprawiła, że stwierdziłam "Chętnie poznałabym tego faceta "
Śmiało mogę stwierdzić, że była to dla mnie niesamowicie piękna, choć wstrząsająca lektura o sile miłości i o tym,że większość barier rodzi się w naszych głowach, lecz nawet w najgorszych sytuacjach trzeba szukać dobrych stron i nigdy się nie poddawać.
Wzruszająca i po prostu niezwykła. Serdecznie polecam ❤️